ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗ ΖΩΣΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΜΕ ΚΥΨΕΛΕΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΚΗΡΗΘΡΑΣ
Φορείς μελισσοκομικής κληρονομιάς
1. Νικόλαος Μπιρλιράκης
Ο Νίκος Μπιρλιράκης, από τους τελευταίους παραδοσιακούς
Σαν τον μελισσόκηπο του Νίκου Μπιρλιράκη, στα Μικρά Ανώγεια Ρεθύμνου, δεν υπάρχουν πολλοί. Γιατί, στον μελισσόκηπο αυτόν, ανάμεσα στις σύγχρονες κυψέλες, είναι σε χρήση και μερικές από τις τελευταίες εναπομείνασες πήλινες κυψέλες κινητής κηρήθρας, τα παραδοσιακά κρητικά βρασκιά. Ο Νίκος, έμπειρος μελισσουργός και λάτρης του πολιτισμού, έμαθε την παραδοσιακή μελισσοκομική μέθοδο από τον πατέρα του, και από παλαιούς μελισσοκόμους της περιοχής. Παράλληλα, άσκησε τη μέθοδο στην πράξη, καθώς επιθυμούσε να τη διατηρήσει και να την εξελίξει. Στον μελισσόκηπό του, ο Νίκος, εκτός από βρασκιά που έχει κληρονομήσει, τοποθέτησε και αντίγραφα παλαιών βρασκιών, που κατασκεύασε για τη BEELOSOPHY ο παραδοσιακός αγγειοπλάστης Μάρκος Δάνδολος στις Μαργαρίτες Ρεθύμνου.
Το βρασκί και η χρήση του
Ο Νίκος μας παρουσίασε ένα παλαιό βρασκί, οικογενειακό κειμήλιο, και μας εξήγησε πώς κατασκευάζουμε, τοποθετούμε και χειριζόμαστε τα κανόνια (κηρηθροφορείς-πηχάκια). Μας μίλησε για τα δυνατά μελίσσια που, αναλόγως εποχής, μπορεί να κλείνουν με πρόπολη τον ανεμολόγο (οπή αερισμού λίγο πάνω από την είσοδο του βρασκιού). Για τα κλαδιά από φτέρες, σχίνους, πλατάνους ή πικροδάφνες που τοποθετού(σα)ν πάνω στη (ή κάτω από τη) σαλιέρα (καπάκι) για σκίαση τους καυτούς καλοκαιρινούς μήνες και πολλά άλλα. Στη συνέχεια, ο Νίκος επιθεώρησε ένα βρασκί με μέλισσες και μας παρουσίασε λεπτομέρειες της μεθόδου.
Μετάγγιση μελισσών από σύγχρονη κυψέλη σε βρασκί
Με βοηθό την κόρη του Ευαγγελία, ο Νίκος μετάγγισε, ζωντανά μπροστά μας, ένα μελίσσι από μια σύγχρονη κυψέλη σε ένα βρασκί!
[Σημειώνεται ότι, καθώς η παραδοσιακή μελισσοκομία είναι υπό εξαφάνιση, η διαδικασία μετάγγισης που είναι ευρέως γνωστή είναι η αντίστροφη, δηλαδή η μετάγγιση από μια παραδοσιακή σε μία σύγχρονη κυψέλη. Επομένως, η συγκεκριμένη επίδειξη και καταγραφή της διαδικασίας της μετάγγισης που εκτελέσαμε έχει ξεχωριστή αξία για τη διαφύλαξη της μεθόδου της παραδοσιακής μελισσοκομίας, καθώς και για τη μετάδοσή της μέσω τυπικών ή άτυπων εκπαιδευτικών μέτρων].
Για τη μετάγγιση, κόψαμε, από μία εγκατεστημένη σε σύγχρονη κυψέλη αποικία μελισσών, κομμάτια κηρήθρας με όλον τον γόνο και τροφές και τα στερεώσαμε προσωρινά πάνω σε κανόνια. Οι μέλισσες θα στηρίξουν τις κηρήθρες με μόνιμο τρόπο και θα αφαιρέσουν τα δεσίματα (για τη στερέωση των κομματιών κηρήθρας πάνω στα κανόνια μπορούν να χρησιμοποιηθούν φύλλα συκιάς ή φλούδες ή κοτσάνια άλλου φυτού, σπάγγος ή ταινία κτλ.). Τελικά, δώσαμε ζωή σε ένα βρασκί, τοποθετώντας τα κανόνια μέσα του, μαζί με όλον τον πληθυσμό των μελισσών, και αφήσαμε την αποικία ανενόχλητη ώστε να ανασυγκροτηθεί και να τακτοποιηθεί στο νέο, «επιπλωμένο» σπίτι της.
2. Μανώλης Σπιταδάκης
Μανώλης Σπιταδάκης, ο παραδοσιακός μελισσοκόμος
Ένας ακόμα φορέας της παραδοσιακής μελισσοκομίας με βρασκιά, ο παλαιός μελισσοκόμος Μανώλης Σπιταδάκης, μας διηγήθηκε ιστορίες της εποχής του. Ο Μανώλης, όπως θυμάται, τοποθετούσε τα βρασκιά σε ανατολικομεσημβρινά σημεία, ούτως ώστε να λιάζονται ήδη με τον πρωινό ήλιο και για πολλές ώρες ημερησίως. Μας μίλησε με θαυμασμό για τον πρώτο (βασίλισσα) και μας μετέφερε τις δυσκολίες του επαγγέλματος με τα μέσα της εποχής. Ο Μανώλης μας πληροφόρησε για τη συνήθεια να τροφοδοτούν τα μελίσσια με ζάχαρη πάνω σε μια φέτα ψωμί που τοποθετούσαν μέσα στην κυψέλη, συνήθεια που δεν έχει καταγραφεί σε άλλα μέρη της Ελλάδας.
3. Άλλοι φορείς
Λοιποί φορείς της παραδοσιακής μελισσοκομίας
Στην περιήγησή μας στην Κρήτη, κατά τη διενέργεια πρωτογενούς έρευνας, συναντήσαμε και άλλους φορείς της παραδοσιακής μεθόδου μελισσοκομίας με κυψέλες κινητής κηρήθρας. Στα Ζωνιανά, ο Ιωάννης Σωπασής μας ξενάγησε στο μελισσοκομείο του, στο οποίο σήμερα ζουν δύο αποικίες μελισσών σε βρασκιά. Στη μελισσοτουριστική μονάδα «Απίθανο» στο Μελιδόνι Μυλοποτάμου, Ρέθυμνο, ο Χρήστος Ανδρίκος μας παρουσίασε βρασκιά που διατηρεί ως εκθέματα, ώστε οι επισκέπτες να γνωρίζουν τη μελισσοκομική παράδοση.
Φωτογραφίες: Γεώργιος Μεστούσης
Αφηγήσεις
Δεδομένου ότι το βρασκί* είναι στρογγυλό, τα κανόνια* έχουν διαφορετικά μήκη και μπαίνουν με συγκεκριμένη σειρά.
Τα κανόνια* από την κάτω πλευρά τους, που τα πλέκουνε οι μέλισσες, έχουν φάλτσο. Και από τις δύο πλευρές. Αναγκάζεις, τρόπον τινά, τις μέλισσες, να πλέξουν σύμφωνα με τον «δρόμο» που τους δείχνει το κανόνι*. Αν δεν είχανε φάλτσο, θα μπορούσε η αποικία να πλέξει εγκάρσια τις κηρήθρες και να πιάσει όλα τα κανόνια*, που θα ήταν μεγάλο πρόβλημα, γιατί, μετά, για να διαχειριστείς την κυψέλη, ουσιαστικά θα έπρεπε να τη χαλάσεις ολοσχερώς.
Η επιθεώρηση στο βρασκί* είναι πιο δύσκολη απ' ότι είναι στις σύγχρονες κυψέλες, διότι το πλαίσιο δεν έχει το περίγραμμα και τα σύρματα που αποτελούν τον σκελετό που προστατεύει την κηρήθρα, και είμαστε υποχρεωμένοι να κινούμαστε με πολύ αργές κινήσεις για να μη χαλάσουμε και να μη σπάσουμε τις κηρήθρες – που, βέβαια, πρέπει να πούμε, συμβαίνει κάποιες φορές, όσο προσεκτικοί και αν είμαστε.
*βρασκί: κάθετη πήλινη κυψέλη κινητής κηρήθρας της Κρήτης
*κανόνια: ξύλινοι κηρηθροφορείς-πηχάκια
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΠΙΡΛΙΡΑΚΗΣ
ΦΟΡΕΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ΚΙΝΗΤΩΝ ΚΗΡΗΘΡΩΝ
Για τον πολλαπλασιασμό, διαλέγαμε από καλά, παραγωγικά μελίσσια, ένα κανόνι* που είχε γόνο, ένα κανόνι* που είχε μέλι, ένα κανόνι* που είχε γύρη, και τα βάζαμε σε ένα νέο βρασκί, το σκεπάζανε και το φράζανε από κάτω. Και την έβδομη ημέρα πηγαίναμε και το κοιτάζαμε...
Αν δεν ήταν καλή εποχή, βάζαμε ζάχαρη σε μια φέτα ψωμί πάνω από τα κανόνια* για να βοηθάμε τα μελίσσια.
Ήταν δύσκολη δουλειά. Γιατί δεν είχαν πίτες* γεμάτες μέλι ως κάτω. Είχαν και γόνο. Κι αν είχαν γόνο δεν τις παίρναμε. Παίρναμε αυτές που είχαν καθαρό μέλι. Και τις πηγαίναμε μετά στο σπίτι.. δραματική κατάσταση…τις βάζαμε σε κόσκινα, τις στίβαμε με τα χέρια. Πολλοί δεν είχαν μελιτοεξαγωγέα, αλλά, όσοι είχαν, βάζαν μέσα την πίτα*, την γύριζε, έσπαγε, ήταν δραματική κατάσταση.
*κανόνι: ξύλινος κηρηθροφορέας-πηχάκι
*πίτα: κηρήθρα
ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΠΙΤΑΔΑΚΗΣ
ΦΟΡΕΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ΚΙΝΗΤΩΝ ΚΗΡΗΘΡΩΝ