Επισκόπηση

Η BEELOSOPHY καταγράφει, με τη συνδρομή ορισμένων εκ των τελευταίων εν ζωή φορέων της, την παραδοσιακή μελισσοκομία με κυψέλες κινητής κηρήθρας, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις κάθετες πήλινες κυψέλες κινητής κηρήθρας της Κρήτης, τα βρασκιά. Υποστηρίζεται η σύγχρονη ερμηνεία, προστασία και διάσωση αυτής της πολιτιστικής κληρονομιάς, και η ανάδειξη λοιπών συνδεόμενων στοιχείων πολιτισμού, μέσω δραστηριοτήτων όπως: επίσκεψη μελέτης στην Κρήτη, παραγωγή εποπτικού υλικού (βίντεο, ηχογραφήσεις, αφήγηση, φυλλάδιο, φωτογραφίες), παραγωγή και εγκατάσταση αντίγραφων πήλινων κυψελών για πολιτιστικούς σκοπούς, καθώς και ενέργειες επικοινωνίας, δικτύωσης και διάδοσης.

Στόχοι – Προτεραιότητες

Στόχος της δράσης είναι να συμβάλλει στη διάσωση και διαφύλαξη της Ελληνικής παραδοσιακής μελισσοκομικής μεθόδου των κινητών κηρηθρών. Φορείς στην Κρήτη και αλλού ενθαρρύνονται να αξιοποιήσουν την παραδοσιακή μελισσοκομική μέθοδο για να πάρουν ερεθίσματα και γνώσεις, να εμπλουτίσουν δραστηριότητες μελισσοκομίας, εναλλακτικού τουρισμού και συναφών δραστηριοτήτων για τη γνωριμία του κοινού με την παράδοση και το πολιτισμικό τοπίο, συμβάλλοντας, με τον τρόπο αυτό, στην ανάδειξη της μελισσοκομικής κληρονομιάς ως παράγοντα βιώσιμης ανάπτυξης, συνοχής και ενδυνάμωσης των τοπικών κοινωνιών. Τα αποτελέσματα της δράσης μπορούν να ενσωματωθούν εντός μιας ευρείας γεωγραφικής περιοχής όπου παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν κυψέλες κινητής κηρήθρας (κεντρική/δυτική Κρήτη, Κύθηρα, Αντικύθηρα, ανατολική Πελοπόννησος, νησιά Αργοσαρωνικού, Αττική, Κέα), χωρίς να αλλοιωθεί η ταυτότητα των αναφερόμενων περιοχών.

Αναγκαιότητα - Σημασία

Οι κυψέλες κινητής κηρήθρας ήταν γνωστές στην αρχαία Ελλάδα και παρέμειναν σε χρήση στον Ελλαδικό χώρο ως τις μέρες μας. Έγιναν γνωστές στη δύση τον 17ο αιώνα και επηρέασαν καθοριστικά την εξέλιξη της παγκόσμιας μελισσοκομίας. Πράγματι, πάνω στην παλαιότερη γνώση που προήλθε από τις κυψέλες κινητής κηρήθρας της Ελλάδας βασίστηκε ο Lorenzo Langstroth στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής για να καθορίσει το διάστημα της μέλισσας και πατένταρε το 1852 τη σύγχρονη πλαισιοκυψέλη, η οποία είναι ακόμα και σήμερα η πιο δημοφιλής παγκοσμίως κυψέλη. Η παραδοσιακή μελισσοκομική μέθοδος των κινητών κηρηθρών που εφαρμόζεται στις ελληνικές κυψέλες σήμερα κινδυνεύει άμεσα να εξαφανιστεί. Επομένως, η διαφύλαξη και η διατήρησή της είναι εξαιρετικά σημαντική.

Η δράση έχει πρόσθετη αξία για την ενδεχόμενη εγγραφή του στοιχείου (Παραδοσιακή μελισσοκομία με κυψέλες κινητής κηρήθρας) στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.